Vandaag was het eindelijk warm genoeg om de kast te openen en de bijtjes met hun ramen onder te brengen in hun nieuwe “huisjes”. Phoe, was me dat even spannend zeg! Al snel was ik aan het werken in een heuse bijenwolk, allez “werken”, ‘t is te zeggen, aan het prutsen, want het verliep toch wel wat stroef. Ik moet het duidelijk nog wat in de vingers krijgen, dat werken aan de bijen, en vooral om dat helemaal alleen te doen. Misschien toch eens een peter of meter zoeken?
Werkwijze van vandaag (volk per volk):
- Vliegopening gesloten.
- Dekplank eraf, beetje rook inblazen
- De raampjes met opzittende bijen één voor één overhangen: de 3 (middelste) broedramen tussen 2 nieuwe waswafels en dat alles tussen de 2 (buitenste) voerramen.
- De bijen die in de lege kast achterbleven eruit schudden of eruit borstelen
- Vliegplankje van de oude kast op de vliegplank van de nieuwe kast en de nieuwe (grotere) vliegopening een stukje open.
Bij de tweede kast werd het even extra spannend: na het overhangen van de ramen had ik de koningin nog niet gezien, bleek ze zich in de inmiddels leeggehaalde kast verstopt te hebben. Beetje onhandig, maar ik heb ze er “voorzichtig” uit geborsteld boven de nieuwe kast.
Het filmen tijdens het werken moet ik nog wat beter in de vingers krijgen, maar hier alvast een impressie van mijn eerste echte bijenwerk: