In de loop van de dag besefte ik dat ik vanmorgen wel eens iets zou kunnen gezien hebben door het plexiglas waarover ik me zorgen moet maken: bultbroed. Hopelijk is het morgen warm genoeg voor een kastcontrole en ik hoop dat ik me zorgen maak om niks, maar als ik het vlaggen heb, dan weten jullie misschien beter al iets over darren…

DIKZAKKEN

Darren zijn de mannelijke bijen. Ze worden geboren uit de onbevruchte eitjes die de koningin in grotere cellen legt, dan degene waarin ze werkstereitjes legt. Darren hebben dus wel een moeder, maar geen vader – en wel een grootvader, als je nog kan volgen ;-). Je kan ze in de kast vrij makkelijk herkennen: ze zijn wat groter dan de werksters en ook de ogen zijn een pak groter. Steken kunnen ze niet.

LUIEWAMMESEN

Over de mannelijke bijen hoor je eigenlijk weinig, en dat is niet onlogisch: het contrast met de werksterbijen kan eigenlijk niet groter zijn, want zo’n mannelijke bij, die doet eigenlijk gewoonweg niks: de darren hangen wat rond in de kast en de luierikken laten (!) zich voeden door de werksters. Ze kunnen zelfs verhuizen naar een andere kast als ze denken dat het daar beter is. Ze leven, afhankelijk van de tijd van het jaar, zo’n twee weken tot 3 maanden.

CHILLEN MET DE BRO’S

De enige functie die een dar heeft, is een koningin bevruchten. Hiervoor gaan ze naar darrenverzamelplaatsen, dat is een plekje om te hangen met hun maatjes, zo’n 20 tot 40 meter boven de grond. Daar dollen ze wat, tot er een jonge onbevruchte koningin langskomt. Die paart dan met tot wel 20 van die kerels na elkaar. Na de paring breekt het geslachtsorgaan van het mannetje af en valt hij dood naar beneden. Dat klinkt al minder plezant, niet?

AND IN THE END…

Maar het kan nog erger: eens de zomer op zijn einde loopt en er nauwelijks nog nieuw voedsel binnenkomt, is het gedaan met het prinsenleventje van de dar, want dan is het tijd voor de “darrenslacht”: de arme mannetjes worden de kast uitgedreven, gedood of de vleugels afgeknabbeld. Oh boy…